δεν έχει όρια ο ουρανός του εντός μας
μήτε έχει σύνορα η θάλασσα του νου
αιώνες ψάχνουμε να βρούμε τον εαυτό μας
μες στα χαλάσματα ετούτου του καιρού

μέρος δεν είμαστε εμείς του κόσμου τούτου
αφού από νωρίς μας μάθανε το πως
δεν έχει ανάγκη η ψυχή δόξας και πλούτου
κι έχουμε αισθήματα ακόμη ευτυχώς

μέρος δεν είμαστε εμείς της ιστορίας
αυτή τη γράφουν οι μεγάλοι κι οι τρανοί
κι η ερημιά μας αν περάσει στα βιβλία
θα ναι ως παράδειγμα απλά για αποφυγή

όμως αν κάτι υπάρχει δίκαιο απ’ τη μοίρα
είναι η εξίσωση στο θάνατο μπροστά
του κάτω κόσμου η φυλακή δεν έχει θύρα
μήτε παράθυρα του Άδη τα κελιά