έφυγες σήμερα για πάντα οριστικά

έμειναν μόνο όσα είπες κι οι σιωπές σου

σκοτάδι διάλεξες και μέρη μυστικά

ταξίδι κίνησες να πας ...μια λέξη πες μου

το τελευταίο σου φιλί πως με πονά

πως με πληγώνει η απέραντη σου θλίψη

είπες πως για όλα ήταν πια αργά

δίστασα λίγο ,σ άφησα.. πως μου χεις λείψει

είναι πολύτιμες στιγμές που εχουν χαθεί

κι ένα χαμόγελο στην μνήμη χαραγμένο

άτυχος λοιπόν κι εδώ,μου…

τα όνειρα μας γίνανε μαύρα πουλιά

σκιάζουν τις νύχτες μας κι όλο μακραίνουν

τα πέδιλα μας πέσανε κάπως στενά

πλήγωσαν δρόμους ,στόχους μικραίνουν



τα σχέδια μας έσβησαν απ το χαρτί

μαύρο μελάνι μα πως ξεθωριάζει

το βλέμμα μας έχασε πια την ακτή

ο ναυαγός μια σανίδα αρπάζει



μία βάρκα παίρνω,τραβώ κουπί

μα το ταξίδι αυτό δεν το χάνω

με τρικυμίες , ανέμους, βροχή

σ ένα λιμάνι στο τέλος φτάνω



τα δάκρυα…

σκάλωσα λίγο

ψυχή πληγωμένη απ το μίσος του κόσμου

και πονεμένη απο λόγια σκληρά

ζητά στο τραγούδι ηρεμία,γαλήνη

στην αγκαλιά σου την πυρκαγιά

σκάλωσα λίγο σε ένα σου βλέμμα

ελπίδα γέμισα και προσμονή

τα παιξα όλα σ ένα παιχνίδι

μα εσύ μου έφυγες με την βροχή



σκίστηκα λίγο σε ενα αγκάθι

με αίμα σου έγραψα σε αγαπώ

το άνθος πήρες χωρίς μια σκέψη

με αφησες μόνη να αιμοραγώ



σκίρτησα μέσα μου…