Στον κόσμο αυτό με τη βροχή παρέα
θ΄ αλλάζουνε τα πράγματα μοιραία
γεμάτες πίκρες και χαρές, μικρές, μεγάλες
θα πέφτουνε στο δρόμο σου ψιχάλες.

Κι εσύ που θα ΄χεις νιάτα πανωφόρι
θα τρέχεις, θα γελάς το ξεροβόρι
σα να χτυπάει η βροχή σφυρί στ΄ αμόνι
θα κλαίει και μαζί σου θα θυμώνει.

Σε μια γιορτή θα σ΄ έχουνε καλέσει
θα πας, αλλά θα βρίσκεσαι στη μέση
μιας ανοιξιάτικης βροχής, μιας καταιγίδας
στην άβυσσο της πρώτης σου ρυτίδας.

Σα θάλασσα μια μπόρα πλησιάζει
και τώρα που ΄σαι μόνος μες τ΄ αγιάζι
κάποιου χειμώνα θα κοιτάζεις τα κατάρτια
να υψώνονται πριν κλείσεις πια τα μάτια.

Πρωτού καλά στα πόδια σου σταθείς
θα νοιώσεις τις σταγόνες της βροχής.