Ιστολόγιο του/της ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) (48)
Όλα(μουσική Γ.Κουτσούκης)
Είχες διαβεί την λεωφόρο ως το χτες μου
ήσουν διαβάτης πιο παλιά στις παρυφές μου
μα ζήλιας άνοιξαν τ’ ασκιά κάποιου Αιόλου
‘χάθεις….ξοπίσω συννεφιά , σκόνη καθόλου.
Δραπέτης έρωτας νυχτιές αλλού ροκάρει,
πως ν’ αμυνθώ, που είναι άδειο το θηκάρι
μες στην αρένα καταχνιά , κι εγώ έχω άγχος…
μα είναι δειλός ο απέναντί μου μονομάχος
Τις προτροπές σου όπου πάω, κι όπου να ‘μαι
για την αγάπη Άγγελέ μου τις θυμάμαι…..
τι λες φιλί μονάχα ένα… Συνέχεια
ήσουν διαβάτης πιο παλιά στις παρυφές μου
μα ζήλιας άνοιξαν τ’ ασκιά κάποιου Αιόλου
‘χάθεις….ξοπίσω συννεφιά , σκόνη καθόλου.
Δραπέτης έρωτας νυχτιές αλλού ροκάρει,
πως ν’ αμυνθώ, που είναι άδειο το θηκάρι
μες στην αρένα καταχνιά , κι εγώ έχω άγχος…
μα είναι δειλός ο απέναντί μου μονομάχος
Τις προτροπές σου όπου πάω, κι όπου να ‘μαι
για την αγάπη Άγγελέ μου τις θυμάμαι…..
τι λες φιλί μονάχα ένα… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 25 Νοέμβριος 2010 στις 23:39 — 2 σχόλια
Ονειροβολή
Κρυμμένη δίνεις το φιλί σου
στης πλώρης τη διπλή κουβέρτα
κι η κάθε ονειροβολή σου
σκορπούσε θύματα αβέρτα
Σε τάξη του έρωτα φοιτούσες
μα τα φιλιά σου ήταν βόμβες
και στις εκρήξεις τους μετρούσες
των εραστών τις εκατόμβες
Διαμάντι κι η αναλαμπή σου
από αρχαία ορυχεία
κι έβγαινε η νηοπομπή σου
στου έρωτα τη ναυμαχία
Λίγο το χτες…πολύ το τώρα….
αιχμάλωτος στις ηδονές σου
θα πάρω για τον Άδη φόρα
άμα δεν… Συνέχεια
στης πλώρης τη διπλή κουβέρτα
κι η κάθε ονειροβολή σου
σκορπούσε θύματα αβέρτα
Σε τάξη του έρωτα φοιτούσες
μα τα φιλιά σου ήταν βόμβες
και στις εκρήξεις τους μετρούσες
των εραστών τις εκατόμβες
Διαμάντι κι η αναλαμπή σου
από αρχαία ορυχεία
κι έβγαινε η νηοπομπή σου
στου έρωτα τη ναυμαχία
Λίγο το χτες…πολύ το τώρα….
αιχμάλωτος στις ηδονές σου
θα πάρω για τον Άδη φόρα
άμα δεν… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 25 Νοέμβριος 2010 στις 21:23 — Χωρίς σχόλια
Με τους σταρ της φυλής σου
Νουθετώ
των καιρών μου τον βάλτο
να δεχτεί τα καμένα χωριά
Κι απαιτώ:
«Στο κορμί, το μαχαίρι σου βαλ’ το,
θέλω να ‘μαι αλλού με το…γεια…»
Με απειλές
μου λιμάρεις τον φόβο
πίκρα ανθίζει βαθιά στην καρδιά
Και μου λες:
τη ροή της αγάπης σου κόβω
ασφυξία να πάθει η καρδιά….
Σ’ ένα φιλί σου δέθηκα
άνοιξα το πανό μου,
στα κύματά σου βρέθηκα
μα έσπασε το κανό μου!!!
Δυστροπώ
με τους σταρ της φυλής σου
που ατενίζουν… Συνέχεια
των καιρών μου τον βάλτο
να δεχτεί τα καμένα χωριά
Κι απαιτώ:
«Στο κορμί, το μαχαίρι σου βαλ’ το,
θέλω να ‘μαι αλλού με το…γεια…»
Με απειλές
μου λιμάρεις τον φόβο
πίκρα ανθίζει βαθιά στην καρδιά
Και μου λες:
τη ροή της αγάπης σου κόβω
ασφυξία να πάθει η καρδιά….
Σ’ ένα φιλί σου δέθηκα
άνοιξα το πανό μου,
στα κύματά σου βρέθηκα
μα έσπασε το κανό μου!!!
Δυστροπώ
με τους σταρ της φυλής σου
που ατενίζουν… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 24 Νοέμβριος 2010 στις 9:30 — Χωρίς σχόλια
Τιμωροί;
Ρίγα, στο υφάδι της ζωής είσαι ανοιχτή,
ένας τελάλης που τα λόγια δεν θυμάται,
μας είχες πει : ο αρχηγός θα σε δεχτεί,
κι ας είχες φύγει…του δραπέτες τους φοβάται!!!!
Μα καθώς γύριζες, καρτέρι στ’ ανοιχτά
δυό φίλοι άσπονδοι σου είχανε στημένο,
σε αλυσοδέσαν, σε μαχαίρωσαν φριχτά,
κι ύστερα είπαν πως σε βρήκανε δεμένο
Πένθος κηρύχτηκε, μα κόρη μαρτυρά
ποιοι είναι οι ένοχοι, καυγάς έχει ανάψει….
πως έναν είδε με σφυρί να σε… Συνέχεια
ένας τελάλης που τα λόγια δεν θυμάται,
μας είχες πει : ο αρχηγός θα σε δεχτεί,
κι ας είχες φύγει…του δραπέτες τους φοβάται!!!!
Μα καθώς γύριζες, καρτέρι στ’ ανοιχτά
δυό φίλοι άσπονδοι σου είχανε στημένο,
σε αλυσοδέσαν, σε μαχαίρωσαν φριχτά,
κι ύστερα είπαν πως σε βρήκανε δεμένο
Πένθος κηρύχτηκε, μα κόρη μαρτυρά
ποιοι είναι οι ένοχοι, καυγάς έχει ανάψει….
πως έναν είδε με σφυρί να σε… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 22 Νοέμβριος 2010 στις 9:31 — Χωρίς σχόλια
Τσιμπούσι
Μπαίνω μια νύχτα στων ονείρων το ρετρό
ν’ αποδομήσω τις ψευτιές όλο του κόσμου
λες: είναι λάθος την αγάπη να μετρώ
την ώρα που ‘ναι το φιλί σου ο κεραυνός μου
Απομνημόνευα της νύχτας αριθμούς,
κι είπες δεμένη σε μιας πίκρας την παλέτα:
«Αν αποκλίνω απ’ της αγάπης τους ρυθμούς
του γδικιωμού θα τραβηχτούνε τα στιλέτα»
Πως στης αβύσσου το γιαπί να μη σε βρω
που με λησμόνησες κι ανοίγεις τα πανιά σου,
την μέρα μου έταζες αγάπης… Συνέχεια
ν’ αποδομήσω τις ψευτιές όλο του κόσμου
λες: είναι λάθος την αγάπη να μετρώ
την ώρα που ‘ναι το φιλί σου ο κεραυνός μου
Απομνημόνευα της νύχτας αριθμούς,
κι είπες δεμένη σε μιας πίκρας την παλέτα:
«Αν αποκλίνω απ’ της αγάπης τους ρυθμούς
του γδικιωμού θα τραβηχτούνε τα στιλέτα»
Πως στης αβύσσου το γιαπί να μη σε βρω
που με λησμόνησες κι ανοίγεις τα πανιά σου,
την μέρα μου έταζες αγάπης… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 21 Νοέμβριος 2010 στις 10:02 — 1 σχόλιο
Βραχονησίδα
Βραχονησίδα τ’ όνειρο…η νύχτα καταπέλτης
με οδήγησε στ’ απόνερα που φέρνουν χωρισμό,
το «θέλω» της ανίσχυρο …το «σ’ αγαπώ» της Κέλτης,
που αφήνει αίματα με βαχ, κι αγάπης βιασμό.
Και της λατρείας το φιλί, του στεναγμού το Αχ! μου!!
ήρθε και κατασκήνωσε στου γεια της το τσαρδί,
τι να του πω του Άγγελου, του ερωτικού Αλλάχ μου,
που ήρθε απ ‘τα μεσούρανα γι’ αγάπη να με δει.
Απ’ της φυλής τον μάγιστρο, τα λόγια του θα πάρω
την ώρα που θα μου… Συνέχεια
με οδήγησε στ’ απόνερα που φέρνουν χωρισμό,
το «θέλω» της ανίσχυρο …το «σ’ αγαπώ» της Κέλτης,
που αφήνει αίματα με βαχ, κι αγάπης βιασμό.
Και της λατρείας το φιλί, του στεναγμού το Αχ! μου!!
ήρθε και κατασκήνωσε στου γεια της το τσαρδί,
τι να του πω του Άγγελου, του ερωτικού Αλλάχ μου,
που ήρθε απ ‘τα μεσούρανα γι’ αγάπη να με δει.
Απ’ της φυλής τον μάγιστρο, τα λόγια του θα πάρω
την ώρα που θα μου… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 19 Νοέμβριος 2010 στις 11:09 — 1 σχόλιο
Σκορπιοί
Δρασκέλιζα τ’ απόβλητα του χτεσινού μου κάζου
το δάκρυ για το….ράθυμο…., το αίμα απ’ τις πληγές,
και τρόχιζα την δίκοπη, την κάμα μαύρου λάζου
όταν την μπήξω να ‘σβηνες πριν έρθουν οι αυγές
Μ’ έραβες στο φουστάνι σου….κι ετοίμαζες το …ντου σου…
με μια διχάλα του όνειρου, με λάστιχο τα…ΜΗ…
στα μάγια οι Ιεροφάντες σου, η αγάπη στα …βουντού σου,
που εκλιπαρούσα το φιλί πριν σβήσουν οι βωμοί
Πως να μεθύσω με άχραντο ρακί απ’ το βαρέλι
πως να… Συνέχεια
το δάκρυ για το….ράθυμο…., το αίμα απ’ τις πληγές,
και τρόχιζα την δίκοπη, την κάμα μαύρου λάζου
όταν την μπήξω να ‘σβηνες πριν έρθουν οι αυγές
Μ’ έραβες στο φουστάνι σου….κι ετοίμαζες το …ντου σου…
με μια διχάλα του όνειρου, με λάστιχο τα…ΜΗ…
στα μάγια οι Ιεροφάντες σου, η αγάπη στα …βουντού σου,
που εκλιπαρούσα το φιλί πριν σβήσουν οι βωμοί
Πως να μεθύσω με άχραντο ρακί απ’ το βαρέλι
πως να… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 8:46 — 1 σχόλιο
«καινά δαιμόνια»
Λαμνοκοπώντας πάντρεψα το άνυδρο τ’ ουρανού μου
με το βαθύ το στεναγμό που έφερνε ο Νοτιάς,
καλά να πάθω μάτια μου αφού έβγαλα απ’ τον νου μου
πως είσαι κόρη Κύκλωπα…γυναίκα της φωτιάς
Χαμένος στα σκοτάδια σου, πως να τον δω τον λίθο
που έβαλες με βοήθειες , να πέσω στο κενό,
πως έμοιαζε η αγάπη σου με του Αίσωπου τον μύθο…
με φάρο στις φουρτούνες μου, που ‘χε σβηστό φανό…
Και πάνω απ’ το ναυάγιο εσύ θα ήσουν ίσως
ή η Βίβλος με τα… Συνέχεια
με το βαθύ το στεναγμό που έφερνε ο Νοτιάς,
καλά να πάθω μάτια μου αφού έβγαλα απ’ τον νου μου
πως είσαι κόρη Κύκλωπα…γυναίκα της φωτιάς
Χαμένος στα σκοτάδια σου, πως να τον δω τον λίθο
που έβαλες με βοήθειες , να πέσω στο κενό,
πως έμοιαζε η αγάπη σου με του Αίσωπου τον μύθο…
με φάρο στις φουρτούνες μου, που ‘χε σβηστό φανό…
Και πάνω απ’ το ναυάγιο εσύ θα ήσουν ίσως
ή η Βίβλος με τα… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 15 Νοέμβριος 2010 στις 21:47 — 2 σχόλια
Λέγεται πως…
Λέγεται πως
τα βράδια που είμαι στη δουλειά, σε στέκια μπαίνεις
και καις τους έρωτες σε άλλες αγκαλιές
τον έρωτά μας με φιλιά ξένα ρυπαίνεις
και του χαμού μου σφιχτοδένεις τις θηλιές
Μα το πρωϊ χάνεσαι μες στην αγκαλιά μου
και με κοιτάς ερωτικά με τρόπο ευθύ,
αν είναι αλήθεια, υποκρίνεσαι κυρά μου
κι οι υποκριτές έχουν για πάντα απορριφθεί
Λέγεται πως
όταν στα ξένα λείπω , χάνεται η χαρά μας
έχεις χαρίσει σ’ έναν άλλο το… Συνέχεια
τα βράδια που είμαι στη δουλειά, σε στέκια μπαίνεις
και καις τους έρωτες σε άλλες αγκαλιές
τον έρωτά μας με φιλιά ξένα ρυπαίνεις
και του χαμού μου σφιχτοδένεις τις θηλιές
Μα το πρωϊ χάνεσαι μες στην αγκαλιά μου
και με κοιτάς ερωτικά με τρόπο ευθύ,
αν είναι αλήθεια, υποκρίνεσαι κυρά μου
κι οι υποκριτές έχουν για πάντα απορριφθεί
Λέγεται πως
όταν στα ξένα λείπω , χάνεται η χαρά μας
έχεις χαρίσει σ’ έναν άλλο το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 9 Νοέμβριος 2010 στις 22:13 — 1 σχόλιο
Το απόλυτό σου…
Είχες κρυφτεί σ’ έναν παλιό σου αστερισμό
και μελετούσες των ονείρων τις απάτες
μα της νυχτιάς σε είχανε δει κάτι διαβάτες,
να ερμηνεύεις της αγάπης τον χρησμό
Το απόλυτό σου, Μυρμιδόνες μυθικοί,
σ’ ένα χωράφι μιάς νυχτιάς το ‘χανε σπείρει,
μα είχαν σκουριάσει της αγάπης μας οι πείροι
κι είχαν πνιγεί τα σ’ αγαπώ σε μια αλυκή.
Να φυγαδέψεις σου ‘χαν πει έναν ληστή
αν θες τα όργανα να παίξουν στη γιορτή σου,
μα με κομμένη από χτες την… Συνέχεια
και μελετούσες των ονείρων τις απάτες
μα της νυχτιάς σε είχανε δει κάτι διαβάτες,
να ερμηνεύεις της αγάπης τον χρησμό
Το απόλυτό σου, Μυρμιδόνες μυθικοί,
σ’ ένα χωράφι μιάς νυχτιάς το ‘χανε σπείρει,
μα είχαν σκουριάσει της αγάπης μας οι πείροι
κι είχαν πνιγεί τα σ’ αγαπώ σε μια αλυκή.
Να φυγαδέψεις σου ‘χαν πει έναν ληστή
αν θες τα όργανα να παίξουν στη γιορτή σου,
μα με κομμένη από χτες την… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 10:05 — Χωρίς σχόλια
Το «ον»
Παραμορφώνω τ’ όνειρο, μια Μέδουσα να πνίξω,
που είχε σπείρει πανικό, σε αλλόφρονες λαούς,
χωρίς εχθρούς απέναντι, ποιον πόλεμο ν’ ανοίξω
ποια λειτουργιά να τελεστεί, με ανύπαρκτους ναούς;
Κι εκεί που έριχνε το φως το άστρο των Λαιστρυγόνων
σαθρό ήτανε το έδαφος, κι άκουγες κραδασμούς
κάποιοι δαφνοστεφάνωναν, τις ήττες των αγώνων
και τα όνειρά τους δένανε με γόρδιους δεσμούς.
Η άλλη γη, τον Κάϊν της, Θεό τον είχε κάνει
κι είπες: «Θα βγω… Συνέχεια
που είχε σπείρει πανικό, σε αλλόφρονες λαούς,
χωρίς εχθρούς απέναντι, ποιον πόλεμο ν’ ανοίξω
ποια λειτουργιά να τελεστεί, με ανύπαρκτους ναούς;
Κι εκεί που έριχνε το φως το άστρο των Λαιστρυγόνων
σαθρό ήτανε το έδαφος, κι άκουγες κραδασμούς
κάποιοι δαφνοστεφάνωναν, τις ήττες των αγώνων
και τα όνειρά τους δένανε με γόρδιους δεσμούς.
Η άλλη γη, τον Κάϊν της, Θεό τον είχε κάνει
κι είπες: «Θα βγω… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 25 Σεπτέμβριος 2010 στις 9:52 — 1 σχόλιο
Τρίτο κλαδί της Άνοιξης
Ήταν στρεβλό της Άνοιξης το τρίτο το κλαδί της
αυτό που έριχνε σκιά στη σκέπη του Μαγιού
έκρυβε την αγάπη της στην πιο παλιά ωδή της
και του έρωτα τα βλέφαρα στα βάθη του αμπαριού
Φιλιά απ’ το περιστύλι τους την ψάχνανε στα βάθη
για τ’ άλικα τα χείλη της…που λιώνανε Θεούς
μα το άστρο, τους το σφύριξε: « σαν φύλλο πως μαράθη
που η αγάπη της λειτούργησε παράνομους ναούς»
Κι ενώ οι λαχνοί κληρώσανε, κι είχε τον πρώτο λώτο
το αμπάρι… Συνέχεια
αυτό που έριχνε σκιά στη σκέπη του Μαγιού
έκρυβε την αγάπη της στην πιο παλιά ωδή της
και του έρωτα τα βλέφαρα στα βάθη του αμπαριού
Φιλιά απ’ το περιστύλι τους την ψάχνανε στα βάθη
για τ’ άλικα τα χείλη της…που λιώνανε Θεούς
μα το άστρο, τους το σφύριξε: « σαν φύλλο πως μαράθη
που η αγάπη της λειτούργησε παράνομους ναούς»
Κι ενώ οι λαχνοί κληρώσανε, κι είχε τον πρώτο λώτο
το αμπάρι… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 19 Σεπτέμβριος 2010 στις 13:49 — Χωρίς σχόλια
Μικρογραφία … «η Ελλάς»
Με το σπασμένο σου τιμόνι
με τους σφαγμένους ποιητές σου
Ελλάδα της πεντάρας πόρνη
να εκδόσεις και τις βίζιτές σου
Εσύ και όλη σου η φατρία
στης δόξας το προσκυνητάρι
την καταστρέψατε τη Τροία
δήθεν για την κλεψιά του Πάρι
Για αιώνες μπήκες στα σαλόνια
πάρτι έκανες με τους ληστές σου
κι έσφαζες όλα αυτά τα χρόνια
τους φίλους και τους εραστές σου
Ύστερα με το σήμαντρό σου
ηχώντας σε άθλιο φαράγγι
πήρες το… Συνέχεια
με τους σφαγμένους ποιητές σου
Ελλάδα της πεντάρας πόρνη
να εκδόσεις και τις βίζιτές σου
Εσύ και όλη σου η φατρία
στης δόξας το προσκυνητάρι
την καταστρέψατε τη Τροία
δήθεν για την κλεψιά του Πάρι
Για αιώνες μπήκες στα σαλόνια
πάρτι έκανες με τους ληστές σου
κι έσφαζες όλα αυτά τα χρόνια
τους φίλους και τους εραστές σου
Ύστερα με το σήμαντρό σου
ηχώντας σε άθλιο φαράγγι
πήρες το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 11 Σεπτέμβριος 2010 στις 15:51 — 1 σχόλιο
Το μυθιστόρημα του έρωτα(μουσική Σπ.θεοδωράτο)
Μια σιλουέτα στη γωνιά
μες στην καρδιά μου παγωνιά
κι η μαύρη μπέρτα του φονιά
ιστός αράχνης
Κανείς εδώ δεν συγχωρεί
είναι παράξενοι οι καιροί
σου ‘λεγα: «σβήσε το κερί
και μη με ψάχνεις»
(Ρ)Το μυθιστόρημα του έρωτα τελειώνει
της λησμονιάς έχει αρχίσει η βροχή
όλα τα βλέμματα στραμμένα στην αγχόνη
του επιλόγου, ποιος θυμάται την αρχή!!
Για του φευγιού την αμυχή
για του Αντίο τη βροχή
μου λέγαν κάνε μιαν… Συνέχεια
μες στην καρδιά μου παγωνιά
κι η μαύρη μπέρτα του φονιά
ιστός αράχνης
Κανείς εδώ δεν συγχωρεί
είναι παράξενοι οι καιροί
σου ‘λεγα: «σβήσε το κερί
και μη με ψάχνεις»
(Ρ)Το μυθιστόρημα του έρωτα τελειώνει
της λησμονιάς έχει αρχίσει η βροχή
όλα τα βλέμματα στραμμένα στην αγχόνη
του επιλόγου, ποιος θυμάται την αρχή!!
Για του φευγιού την αμυχή
για του Αντίο τη βροχή
μου λέγαν κάνε μιαν… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 9 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:17 — 1 σχόλιο
Πορνείο(*** μουσική Κλέαρχος)
Πλούτος, χλιδή στο κυβερνείο,
μες στην παλιά την αγορά
τεκέδες, γιάφκα, και πορνείο,
κι ένας λαός στη διαφθορά
Κάποιοι μιλάνε για πυλώνα
της φτώχιας, για καημού αλυκή,
όμως η σκόνη, κι η βελόνα
φλέβα ζητάνε δανεική.
Η αγορά , με τα «πλαστά» της
οι στρατοκράτορες με εφέ
το βαποράκι κι ο προστάτης
με μπάτσους πίνουνε καφέ
Ο ηγεμόνας μας σερφάρει
στου υπερπέραν τη φωλιά
και λέει: «σφίξτε το ζωνάρι,
ή βάλτε… Συνέχεια
μες στην παλιά την αγορά
τεκέδες, γιάφκα, και πορνείο,
κι ένας λαός στη διαφθορά
Κάποιοι μιλάνε για πυλώνα
της φτώχιας, για καημού αλυκή,
όμως η σκόνη, κι η βελόνα
φλέβα ζητάνε δανεική.
Η αγορά , με τα «πλαστά» της
οι στρατοκράτορες με εφέ
το βαποράκι κι ο προστάτης
με μπάτσους πίνουνε καφέ
Ο ηγεμόνας μας σερφάρει
στου υπερπέραν τη φωλιά
και λέει: «σφίξτε το ζωνάρι,
ή βάλτε… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 4 Σεπτέμβριος 2010 στις 13:58 — 1 σχόλιο
Αλλόκοτοι καιροί
Μου ‘λεγες πάλι να ξανάβγω στο κουρμπέτι
και στις αγχόνες σου να σφίξω τη θηλιά
αφού τη νύχτα με ζωγράφιζες δραπέτη
ποια κλειδωμένα μου ζητάς να δω κελιά
ιχνογραφούσες του όνειρού σου το λιμάνι
που ένα καράβι απ’ τον κάβο είχε λυθεί
κι έψαχνες κάποιον να διαβάσει ο φιρμάνι
που ήταν γραμμένο σε γραφή που ‘χε χαθεί
κι αν προσευχήθης σε λυγμών προσκυνητάρι
κι αναρριχήθηκες πιο πίσω απ’ τη φρουρά
με των δαιμόνων το παλιό το… Συνέχεια
και στις αγχόνες σου να σφίξω τη θηλιά
αφού τη νύχτα με ζωγράφιζες δραπέτη
ποια κλειδωμένα μου ζητάς να δω κελιά
ιχνογραφούσες του όνειρού σου το λιμάνι
που ένα καράβι απ’ τον κάβο είχε λυθεί
κι έψαχνες κάποιον να διαβάσει ο φιρμάνι
που ήταν γραμμένο σε γραφή που ‘χε χαθεί
κι αν προσευχήθης σε λυγμών προσκυνητάρι
κι αναρριχήθηκες πιο πίσω απ’ τη φρουρά
με των δαιμόνων το παλιό το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 1 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:47 — Χωρίς σχόλια
«δεν βαριέσαι αδερφέ»
Με νου φονιά, με χέρι ανάνδρου
να ‘ρχεται κρύο πολικό,
το βαποράκι στην Μαινάνδρου
να σπέρνει θάνατο λευκό.
Με τον εγκέφαλο σε πλύση
το κράτος είναι εδώ κι απών,
με απειλές ότι θα κλείσει
τα γκέτο των αλλοδαπών
Με ύφος ο υπουργός παλιάτσου
σου λέει δεν πρέπει να πεινάς,
κι εγώ κινώ απ’ την Κολιάτσου
πεζός να βγω στην Αθηνάς
Ο βουλευτής, κι αυτός παλιάτσος
πάει στην βουλή, που δεν πενθεί,
και λέει: «Το… Συνέχεια
να ‘ρχεται κρύο πολικό,
το βαποράκι στην Μαινάνδρου
να σπέρνει θάνατο λευκό.
Με τον εγκέφαλο σε πλύση
το κράτος είναι εδώ κι απών,
με απειλές ότι θα κλείσει
τα γκέτο των αλλοδαπών
Με ύφος ο υπουργός παλιάτσου
σου λέει δεν πρέπει να πεινάς,
κι εγώ κινώ απ’ την Κολιάτσου
πεζός να βγω στην Αθηνάς
Ο βουλευτής, κι αυτός παλιάτσος
πάει στην βουλή, που δεν πενθεί,
και λέει: «Το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 28 Αύγουστος 2010 στις 10:30 — Χωρίς σχόλια
Καφενεία
Τα υπέργηρα τ’ αρχαία καφενεία
που είχανε καρέκλα από ψαθί
γιατρεύαν της καρδιάς την αγωνία
τον πόνο απαλύναν τον βαθύ
στα τσίγκινα τραπέζια τους οι μόρτες
αφήναν τον καφέ και το ποτό
και ρίχνανε τα ζάρια για τις «πόρτες»,
ή η μάνα να πιαστεί στο «πλακωτό»
και μάχες για το γκολ του Νεστορίδη
για το έμβασμα απ’ την Αμερική,
αν βρίζαν βασιλιά τους τρώει το φίδι…
κι απέναντι οι Βενιζελικοί!!!
Εκεί καθημερνή , εκεί και σκόλη,
εκεί… Συνέχεια
που είχανε καρέκλα από ψαθί
γιατρεύαν της καρδιάς την αγωνία
τον πόνο απαλύναν τον βαθύ
στα τσίγκινα τραπέζια τους οι μόρτες
αφήναν τον καφέ και το ποτό
και ρίχνανε τα ζάρια για τις «πόρτες»,
ή η μάνα να πιαστεί στο «πλακωτό»
και μάχες για το γκολ του Νεστορίδη
για το έμβασμα απ’ την Αμερική,
αν βρίζαν βασιλιά τους τρώει το φίδι…
κι απέναντι οι Βενιζελικοί!!!
Εκεί καθημερνή , εκεί και σκόλη,
εκεί… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 18 Αύγουστος 2010 στις 21:56 — 1 σχόλιο
Κίβδηλη δραχμή
Να στροβιλίζομαι στο φως και να μ’ αντέχεις
να ‘μαι Ουράνιος, σε μάχη με θνητό,
να με ζητάς σαν την τρελή, και να μη μ’ έχεις
γιατί στις ξένες αγκαλιές ακροβατώ
Να ‘μαι μια υδάτινη ρωγμή στην κιβωτό σου
να ‘μαι η φωνή της ηδονής σου η τρελή
εκείνη η σπίθα που σε καίει στον πυρετό σου
και μου ζητάς να σου τη σβήσω με φιλί
Να ‘μαι η λεπίδα στο μαχαίρωμα του νότου
αρχαίος Νάρκισσος στου χρόνου τ’ αχανή
που στο καθρέφτισμα μετρά το… Συνέχεια
να ‘μαι Ουράνιος, σε μάχη με θνητό,
να με ζητάς σαν την τρελή, και να μη μ’ έχεις
γιατί στις ξένες αγκαλιές ακροβατώ
Να ‘μαι μια υδάτινη ρωγμή στην κιβωτό σου
να ‘μαι η φωνή της ηδονής σου η τρελή
εκείνη η σπίθα που σε καίει στον πυρετό σου
και μου ζητάς να σου τη σβήσω με φιλί
Να ‘μαι η λεπίδα στο μαχαίρωμα του νότου
αρχαίος Νάρκισσος στου χρόνου τ’ αχανή
που στο καθρέφτισμα μετρά το… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 15 Αύγουστος 2010 στις 13:18 — 1 σχόλιο
Γουέστερν(μουσική Σ.Θεοδωράτος)
Σ’ ένα παγκάκι ξημερώνεις
οι φλέβες μαυρισμένες, ράκη,
σε είδανε να μαχαιρώνεις
του έμπορα το βαποράκι
και αχταρμά με το ποτό σου
τη νύχτα σου κάνεις τσουνάμι,
και το λευκό το θάνατό σου
ζυγίζεις με αρχαίο δράμι.
Γουέστερν θύμισες κι Απάτσι,
κόρη σε είπαν σαλεμένη,
σε βρήκαν το πρωϊ οι μπάτσοι
ανάσκελα και παγωμένη
Κει πάνω, αν μου επιτρέπεις,
ώσπου το πρόβλημα να λύσω
στα όνειρά σου να με… Συνέχεια
οι φλέβες μαυρισμένες, ράκη,
σε είδανε να μαχαιρώνεις
του έμπορα το βαποράκι
και αχταρμά με το ποτό σου
τη νύχτα σου κάνεις τσουνάμι,
και το λευκό το θάνατό σου
ζυγίζεις με αρχαίο δράμι.
Γουέστερν θύμισες κι Απάτσι,
κόρη σε είπαν σαλεμένη,
σε βρήκαν το πρωϊ οι μπάτσοι
ανάσκελα και παγωμένη
Κει πάνω, αν μου επιτρέπεις,
ώσπου το πρόβλημα να λύσω
στα όνειρά σου να με… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ(ivikos) στις 7 Αύγουστος 2010 στις 6:00 — 3 σχόλια
Πρόσφατες καταχωρίσεις ιστολογίου
Οι πιο δημοφιλείς καταχωρίσεις ιστολογίου
google ads
Ομάδες
-
Στιχουργοί - Ποιητές
81 μέλη
-
Μουσικοί - Συνθέτες
25 μέλη
-
Ερμηνευτές - Τραγουδιστές
20 μέλη
Γενέθλια
Αυριανά γενέθλια
Art amilla
Interview - Nikos Papakostas
Δημιουργήθηκε από τον/την amilla 6 Ιουλ 2010 at 0:27. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Νοέ 9, 2010.
h panagia nyxta Giannis Yfantis
Δημιουργήθηκε από τον/την Λάμπρος 23 Δεκ 2010 at 11:51. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Δεκ 23, 2010.
τοποθετήσεις
Δημιουργήθηκε από τον/την Λάμπρος 18 Ιουν 2010 at 17:03. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Νοέ 9, 2010.
© 2012 Created by amilla.
