Ο κανείς δεν μιλάει ποτέ του

Πίνει πάντα πικρό το καφέ του

Το τσιγάρο του κλείνει στα χείλη

Μην τολμήσει και πει τι τον πνίγει

 

Ο κανείς δεν υπάρχει, δεν είναι

Δεν τον νοιάζει που ήταν, που πήγε

Περπατά με σκυφτό το κεφάλι

Μην κοιτάξουν τα μάτια του οι άλλοι

 

Ο κανείς κι ο κανένας

Ο εαυτός κι ο καθένας

Ο μικρός κι ο μεγάλος

Είναι αυτός και ο άλλος

 

Ο κανείς δεν ξυπνά, δεν…

Συνέχεια

Μοιάζουν οι ώρες τις σιωπής να μην περνάνε

Κι οι λεπτοδείκτες της ψυχής πάλι κολλάνε

Τα μάτια σαν χαρτί που λιώνει απ’ το δάκρυ

Και σαν παιχνιδιάρα σκιά η ζωή σε μιαν άκρη

 

Κι έξω απ’ το σώμα μου εγώ με κοιτώ

Έξω απ’ το κόσμο μοιάζει να ζω

Χωρίς φωνή, δίχως ψυχή

Μόνο ένα ραγισμένο κορμί

Μόνο μια ανάσα ζεστή

 

Μοιάζουν οι μέρες της βροχής να με ζητάνε

Χιλιάδες οι στάλες στο τζάμι χτυπάνε

Μες στο…

Συνέχεια