Μοιάζουν οι ώρες τις σιωπής να μην περνάνε
Κι οι λεπτοδείκτες της ψυχής πάλι κολλάνε
Τα μάτια σαν χαρτί που λιώνει απ’ το δάκρυ
Και σαν παιχνιδιάρα σκιά η ζωή σε μιαν άκρη
Κι έξω απ’ το σώμα μου εγώ με κοιτώ
Έξω απ’ το κόσμο μοιάζει να ζω
Χωρίς φωνή, δίχως ψυχή
Μόνο ένα ραγισμένο κορμί
Μόνο μια ανάσα ζεστή
Μοιάζουν οι μέρες της βροχής να με ζητάνε
Χιλιάδες οι στάλες στο τζάμι χτυπάνε
Μες στο σκοτάδι με βρίσκουν κρυμμένη
Κομμάτια ζωής να ταιριάζω σπασμένης.
Μ.Σ.
Σχόλιο
Μοιάζουν οι ωρες της σιωπής να μην περνάνε...
Μαρία μου ένιωσα τους στίχους του ποιήματός σου, τους ενιωσα πολύ...
ευαισθησία και μοναξιάς παράπονο.
ΕΞΑΙΡΕΤΚΟ!!!!!
83 μέλη
25 μέλη
20 μέλη
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
Δημιουργήθηκε από τον/την amilla 6 Ιουλ 2010 at 0:27. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Νοέ 9, 2010.
Δημιουργήθηκε από τον/την Λάμπρος 23 Δεκ 2010 at 11:51. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Δεκ 23, 2010.
Δημιουργήθηκε από τον/την Λάμπρος 18 Ιουν 2010 at 17:03. Τελευταία ενημέρωση: Λάμπρος Νοέ 9, 2010.
© 2012 Created by amilla.
Πρέπει να είστε μέλος του amilla.gr για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του amilla.gr