Σε κοιτούσα ντυνόσουν, ηλιαχτίδα μικρή στο σκοτάδι,

μες το άσπρο σου φόρεμα, η νύχτα σ’ είχε βάλει σημάδι,

στον αέρα ορμούσες, δυο φιλιά πεταχτά χρυσαφένια,

μπρος στα μάτια μου πλέκεις, ένα πέπλο πιο αχνό από σένα.



Στα λυτά σου μαλλιά αποκοιμιούνται αστέρια μπλεγμένα,

στων ματιών σου τα βάθη ξεγελάει πεταλούδα μονάχη,

μια φορά να σε φτάσω να σε βρω στις ρωγμές του αέρα,

στη σιωπή να σε τάξω μη σε χάσω σε μια… Συνέχεια