να ‘χα στα χείλη το φιλί

ψυχή που θα σου δώσει

να ‘μοιαζε …να ‘ταν η ζωή

παραμυθιού χρυσή κλωστή

ποτέ να μην τελειώσει

 

όμως δεν είμαι πια παιδί

στα όνειρα να σε γιάνω

ούτε που έχω κι άγιο

και στο θεό δεν φτάνω

 

μόνο σαν δω το λιόγερμα

γλυκές φωτιές να ανάβει

χρώμα θα κλέψω τ’  ουρανού

να στείλω με καράβι

 

να χεις στα χείλι κόκκινο

στα μάτια σου αστέρια

κλωνάρι από βασιλικό

να χεις στα δυο σου χέρια

 

κι όταν θα τα ‘χεις όλα αυτά

και μόνος νιώθεις πάλι

στείλε μου χαιρετίσματα

δώσε μου ένα σημάδι

κι εγώ θα ‘ρθω σαν κεραυνός

πριν έρθει το σκοτάδι.