Έχω τόσα να σου γράψω                               

τόσα να σου πω...

που αν ήτανε τα αστέρια

του ουρανού τα χέρια

Θα σκορπούσαν σε κομμάτια

χίλια σ’ αγαπώ

                    

με πληγώνει που δε σ’ έχω

κι είμαι μοναχή

με σκοτώνει που όλο τρέχω

και δεν είσαι κει

όμως πιο πολύ απ’ όλα

με πονούν ‘κείνα τα λόγια

που δεν μου ‘χεις πει

 

κι όλο λέω θα σου γράψω

θα ‘ρθω να σου πω

σαν βροχή φιλιά θα στάξω

για ένα σ’ αγαπώ

μα περνούν έτσι οι μέρες

φεύγουν κι οι στιγμές

και με βρίσκουν πάντα μόνη

δίχως αφορμές