Σαν της νυχτιάς τον διάδοχο, που ναι η αυγή της μέρας

σαν το σκοτάδι που νικά κάποιες φορές το φως

έτσι ζητώ να με φυσά του έρωτα ο αγέρας

έτσι είναι η μπόρα των φιλιών, ο πόθος μου ο κρυφός…

Και σαν τονπαραπόταμο, του ποταμού του αλήτη,

που με λαχτάρα  τον ζητά, η αγάπη του εμφανής…..

έτσι ζητώ να λούζομαι, στων «σ’ αγαπώ» την κοίτη

και να ‘μαι καταρράχτης σου, σε ρέματα ηδονής…

 Σαν τ’ ουρανού το σύννεφο, που το άστρο εξουσιάζει

κι αυτό φωνάζει: «Αγέρι μου φύσα θ’ ανατραπώ»

έτσι ζητώ καρδούλα μου της νύχτας το μαράζι

να μου το σβήνει ο έρωτας κι η λέξη «σ’αγαπώ»

Μα ενώ γεμίζεις με αγκαλιές, της νύχτας τη φαρέτρα

μ’ ένα κανό διασχίζοντας αγάπης ποταμό

λες στον Ιεροφάντη σου: « Το σ’ αγαπώ του μέτρα

αν είναι λίγο…σφάξτε τον….σ’ ερωτικό βωμό!!!!»

                                8.12.2010