Είναι λέξεις που μίσησα σαν τη θλίψη που τύλιξα σαν την άμμο που πάτησα κι ας καίει η καρδιά πονά και κλαίει. Είναι φίλοι που στέρησα στο Θεό καθυστέρησα να σταθώ σαν ίσος και ν’ αποδράσω πιο ψηλά απ’ το φως να φτάσω. Κι αν το χώμα προσκύνησα τίποτα δε συγκίνησα βλέπω τη γη που ξεψυχά και λιώνει πάνω της λευκό σεντόνι. Με τη φλόγα που άναψα μνήμες , λόγια που αντάλλαξα την ψυχή μου καίω σα…